شاهدِ خاموشِ میزانسنِ هراسناک

قتلگاهِ من فقط ایران نبوده است

در فرانسه نیز به قتل رسیده ام

در انگلستان و آلمان و امریکا هم؛

در جای جایِ جهان کشته شده ام

در هر شهری به سادگی مرده ام

همه جای ایران و جهان قربانگاهِ من است؛

مثلاً قسطنطنیه

مقامِ اول را به خود اختصاص داده

ساحلِ دریایِ سیاه

محلِ مناسب شستشوی ردِ خون

و کوچه های استانبول

سرشار از سیاه چاله های مرگ؛

اما جایزهِ ویژه به مُلک ری میرسد

این قتلگاهِ بی مثال کُرهِ زمین

من در اینجا به درازایِ تاریخ مُرده ام

زجرکُش شدنِ بی مانندی دارد؛

اما باید تقدیر کرد از جایگاهِ والایِ ولایاتِ ایران

همه زادگاه های خونینِ من، از سنندج تا سمرقند

چطور میتوانم اصفهان را ندیده بگیرم

خونِ من بر دامنِ زنده رود خُشکیده است؛

اما پاریس از همه بیشتر میزبانِ جنازهِ من بوده

با صحنه آرایی های باشکوهی برای تدفینم

او در قلبِ قربانگاه هایِ من جا دارد

و برلین هرگز جایش را نخواهد گرفت؛

با این حال، هر کدام بویِ خود را دارند

برخی بویِ خونِ پیرانِ دانا

برخی بویِ خونِ جوانانِ شجاع

برخی بویِ خونِ میانسال و کودک دَرهم دارند؛

چگونه قتلگاهِ برتر را برگزینیم

چگونه از یاد ببریم که ما هر روز

در تمامِ رُبع مسکون و آب های آزاد

در تمامیِ سِنین به قتل رسیده ایم

و سایه ها بر جنازه هایمان رقصیده اند.