شراری

✒
منم به انتظارِ تو
رویْ در رویِ دیواری
که از اسارتِ من
بی امان می کند زاری

و من به انتظارِ تو اَم تا بیایی، دوست!
شبیهِ خوابِ خوشی به دیدگانِ بیداری

ببین که
از تو
با تو
بی تو
هی نوشته ام
به خودم بارها همان یک دروغِ تکراری:

مگه نه اینکه یه قصه
فقط میونِ کتاباس
که عشق واقعیِ اصل
شده از اینجا فراری؟
خیالِ خامِ تو اینه که شاعر، عاشقه
اما
فقط یه عاشقِ تنها، همیشه شاعره
باری

منم که منتظرم تا
دوباره نغمه ای از تو
سکوتِ شیشه ای ام را

شکسته دارد و

یاری
که یادگارِ بهار است
گشوده پنجره ام را
بگویدَم: به چه کاری؟
بخوانَدَم به قراری.

#هومن_ربیعی