شعر - به خودم

به خودم پشت کرده ام
دارم مدام حرف می زنم
پشت سرش صفحه گذاشته ام
رفته ام داخل کُتِ اش تمام و کمال

بگذار تا فراموش کنم نام کوچکش را
خاطرات خط خورده از خاطرات ام را
بگذار با خودم وداع کنم برای آخرین بار:

تمام سهم من از شاعری، گم کردن تو بود، ای پُر معنا!
در شلوغی کلماتی که به هم نمی رسند، معلق در هوا .

هومن ربیعی